Zwierzęta polskich pól i lasów

Łowiectwo, jako jedna z dziedzin gospodarki narodowej, przez zabiegi hodowlane stwarza optymalne warunki zwierzętom łownym, a przez ochronę gatunków zagrożonych, przyczynia się do utrzymania biologicznej równowagi w naturze. Gdybyśmy do tej pory nie hodowali i nie chronili zwierzyny, to nie mielibyśmy zwierzyny typowo dzikiej, albo nie mielibyśmy zwierzyny w ogóle. Ogrom włożonego wysiłku, pracy społecznej ponad 100 - tysięcznej rzeszy myśliwych, leśników i wielu sympatyków łowiectwa jest w stanie poprawić sytuację zwierzyny drobnej przeżywającej obecnie kryzys, szczególnie takich gatunków jak zając szarak, kuropatwa czy bażant.

Zwierzynę łowną dzieli się na dwie zasadnicze grupy:

* zwierzynę grubą, do której zaliczamy: żubry, łosie, jelenie, daniele, sarny, muflony, dziki, rysie, wilki i dropie. Zwierzynę grubą dzielimy na:

zwierzynę płową - łosie, jelenie, daniele i sarny

zwierzynę czarną - żubry i dziki

* zwierzynę drobną, do której zaliczamy: lisy, jenoty, borsuki, wydry, kuny leśne, tchórze, wiewiórki, piżmaki, zające szaraki, króliki, głuszce, cietrzewie, jarząbki, bażanty, kuropatwy, przepiórki, czaple siwe, słonki, dubelty, kszyki, bekasiki, derkacze, bataliony, łyski, dzikie gęsi, dzikie kaczki, grzywacze, kwiczoły, paszkoty.

Sarna (Capreolus capreolus) –

gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych.

Występowanie, siedliska: Europa, Azja Mniejsza, region Morza Kaspijskiego. Żyje głównie w lasach liściastych, mieszanych, w miejscach gdzie występuje duża ilość zarośli, spotykana także na terenach łąkowych i uprawowych.

Cechy charakterystyczne:

Długość ciała    95-140 cm
Wysokość w kłębie    60-90 cm
Długość ogona       1-2 cm
Masa ciała           15-35 kg

Ubarwienie sierści zależne od pory roku, w lecie jest czerwono-brązowe, jesienią i zimą siwo-brązowe. Ciało smukłe, kończyny długie i wąskie, zakończone racicami. Samce posiadają poroże o długości do 30 cm, zrzucane na zimę.

Tryb życia: Sarnyprowadzą stadny tryb życia, poruszają się w grupach od kilku do kilkudziesięciu osobników. Preferują nocny tryb życia. Wykazują agresję związaną z obroną swojego terytorium.

Odżywianie: Rośliny, głównie trawy, liście, owoce leśne, grzyby

Rozmnażanie: Ciąża trwa ok. 10 miesięcy przy zapłodnieniu w ruji letniej (występuje ciąża przedłużona) i 4,5 miesiąca przy zapłodnieniu w zimowej. Małe osobniki rodzą się w ilości 1-3. Pozostają w ukryciu, gdzie odwiedza je matka w celu karmienia.

Rozwój: Po kliku, kilkunastu dniach młode dołączają do stada. Po dwóch tygodniach życia żywią się roślinami. Pozostają pod opieką matki przez okres roku. Po dwóch latach osiągają dojrzałość płciową.

Dzik (Sus scrofa) -
ssak z rodziny świniowatych.

Występowanie: Eurazja, Archipelag Malajski, północno-wschodnia Afryka. Żyje w lasach liściastych i mieszanych.

Cechy charakterystyczne: Ubarwienie sierści czarne, brązowe, rudawe. Ciało masywne, klatka piersiowa bardzo rozrośnięta. Głowa duża zakończona długim nosem, uszy duże, sterczące. Kończyny krótkie, umięśnione. Odyńce posiadają rozrośnięte kły górne i dolne, które się ze sobą krzyżują. Dziki mają słaby wzrok, dobry słuch i węch, potrafią biegać galopem, jednak tylko na krótkich dystansach.

Długość ciała 1 - 1,50 m.

Długość ogona 15-30 cm.

Wysokość w kłębie 1 m.

Waga samców 50-190 kg, samice 35-100 kg

Odżywianie: Wszystkożerne.

Tryb życia: Dzik jest zwierzęciem stadnym. W skład stada rodzinnego wchodzi stara samica - locha, która przewodniczy warchlakom i młodym lochom. Samce żyją poza grupą. Żerowanie rozpoczynają w porze wieczornej, kiedy to opuszczają lasy i wychodzą na pola. Za dnia przebywają w legowiskach lub w błocie. W sytuacjach zagrożenia stają się agresywne.

Rozmnażanie: Okres godowy rozpoczyna się w listopadzie i trwa do stycznia. Ciąża trwa 16-20 tygodni. Po ciąży, w legowisku ułożonym przez lochę z roślinności leśnej, na świat przychodzi do 12 osobników w jednym miocie. Karmienie piersią przez matkę trwa przez kolejne 3 miesiące ich życia.

Jenot (Nyctereutes procyonoides) - drapieżny ssak z rodziny psowatych.

Występowanie, siedliska: Azja i Europa. Żyje w większych lasach oraz miejscach z roślinnością krzewiastą, wybiera obszary w pobliżu wody.

Cechy charakterystyczne

Długość 50-70 cm

Długość ogona 13-20 cm

Waga 5,5-9 kg

Futro jest barwy szarawej, puszyste, posiada na grzbiecie ciemniejszą pręgę wzdłuż ciała. Po bokach głowy futro jest odstające w charakterystyczny sposób.

Tryb życia: Prowadzi nocny tryb życia, a dnie spędza w ukryciu, głównie w norach zajmowanych po lisach i borsukach, lub w dziuplach drzew.

Odżywianie: Małe gryzonie, jaja ptaków, owady, ślimaki, skorupiaki

Rozmnażanie: Ciąża trwa przez okres ok. 60 dni, na koniec, w miesiącach maj-czerwiec rodzą się młode osobniki w ilości 5-7, pozostają z matką przez następne 5-6 miesięcy.

Ochrona: Jenot należy do zwierząt łownych z okresem ochronnym.

Zając: Zającowate (Leporidae) –
rodzina zającowatych z rzędu zajęczaków.

Występowanie, siedliska: Wszystkie kontynenty poza Antarktydą.

Cechy charakterystyczne

Wysokość 30 cm

Długość 75 cm

Niewielkie ssaki, o rożnym ubarwieniu, zimą białe. posiadają długie uszy, głowę wąską i wydłużoną z dwoma parami siekaczy w górnej szczęce, krótkie kończyny, tylne dłuższe, pozwalające jednak wykonywać skoki i poruszać się z prędkością do 70 km/h.

Tryb życia: Zające prowadzą samotny tryb życia, poza okresem parkotów. Przywiązują się do terenu, na którym się urodziły.

Odżywianie: Trawa, koniczyna, buraki, marchew, ziemniaki, kapusta, rzepak, seradela i oziminy zbóż, pietruszka,

Rozmnażanie: Parkoty rozpoczynają się od stycznia i trwają do sierpnia. Kocenie odbywa się w miejscu zacisznym, osłoniętym roślinnością, po 42 dniach z 3-4 młodymi osobnikami, które od razu widzą i posiadają sierść. Karmione są mlekiem przez 2-3 tygodnie.